Spor; bireysel ya da takım halinde yapılabilen, belirli kuralları ve teknikleri olan fiziksel, zihinsel, ruhsal ve sosyal yönlerden gelişim sağlayan profesyonel veya amatör olarak yapılabilen bir faaliyettir.
Spor hukuku, birbirinden farklı yapıdaki oyunları her katılımcı ve oyuncu açısından eşit, adil ve kurallı bir yapıya kavuşturmak ve bu kurallara uyulmaması halinde de uygulanacak yaptırım ve cezalarını düzenlemektir.
Spor hukukunun pozitif birincil kaynakları Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC)nin Olimpik Şart’ı, uluslararası spor federasyonlarının (IF) Statüleri ve çıkardıkları diğer talimatlar ve ikincil olarak da ulusal olimpiyat komiteleri (NOC) ile ulusal spor federasyonlarının tüzük ve talimatlarıdır.
Uluslararası federasyonların temel amaçları üç ana konudadır. Bunlardan birincisi: sporu uluslararası düzeyde yönetmektir. Bütün yarışmacılara uygulanan yeknesak kurallara saygıyı sağlamak, uluslararası yarışmaların vazgeçilmez koşuludur. Uluslararası federasyonların ikinci amacı, sporun promosyonunu yaparak yaygınlaşmasını sağlamaktır. Üçüncü ana amaç da, uluslararası şampiyonalar düzenlemek, organizasyonlarını bizzat yapmak veya gerçekleştirilmelerini denetlemektir.
Spor hukuku, sportif faaliyetleri düzenler, spor dünyasını yönetir, spor yarışmalarının ve kuruluşlarının kurumsallığını sağlar. Ayrıca spordan ötürü oluşan ilişkileri ve bu ilişkilerde rol alan gerçek ve tüzel, kamu ve özel kişilerinin karşılaştıkları durumları düzenler ve sorunları çözümler.
